Gotowe prace przyjmujemy do wykonania tylko w następujących formatach:

PDF

  1. Przed zapisem do PDF, należy wszystkie fonty zamienić na wersje wektorową (tzw. krzywe), gdyż zdarza się, iż pomimo dołączenia do generowanego pdf-a fontów, te potrafią się nie wczytać lub zamienić na font Arial.
  2. Użyte w projektach podcienie, kadrowania, przeźroczystości, bywają często różnie interpretowane i ich odcień lub intensywność może znacząco odbiegać po wydruku od wersji widzianej na podglądzie czy w projekcie. Należy wszytkie takie efekty przed zapisem zamienić na mapę bitową.
  3. Zalecamy zawsze dołączyć do PDF-a osobny plik z podglądem, np. jpg.

EPS

  1. Niektóre programy przy zapisywaniu do formatu EPS nie zapisują formatu strony, co może spowodować obcięcie podczas wydruku białych krawędzi projektu.
  2. Pliki EPS zawierające dużo elementów robią się dość duże i wymagają do przesłania skompresowania np. ZIP-em.
  3. Nie posiadają ograniczenia wielkości zapisanego obszaru, co pozwala wygenerować, a przez nas wydrukować dowolnie duży obraz bez utraty jego jakości.

TIF

  1. TIFF-y skompresowane wewnętrznie np. metodą LZW nie są akceptowane przez nasze maszyny ripujące. Musimy je przed drukiem rozkompresować, co powoduje zazwyczaj skasowanie zapisanego w nich profilu kolorów.
  2. TIFF-y nieskompresowane są duże, ale po spakowaniu, np. ZIP-em osiągają akceptowalne rozmiary.
  3. Format ten posiada ograniczenie wielkości zapisanego pliku, co przy zapisie dużych prac prowadzi, albo do zmniejszenia rozdzielczości, albo do zmniejszenia formatu.

JPG

  1. Kompresja stratna.
  2. Ograniczenie rozmiaru zapisanego formatu (starsze wersje jpg).
  3. Brak profili kolorów

CDR

  1. Przy formacie CDR nie ponosimy odpowiedzialności za różnice pomiędzy dostarczonym plikiem a wydrukiem jeżeli nie zostały spełnione poniższe warunki.
  2. Głębie, efekty soczewek, szybkie kadrowania, grupy cienia, przeźroczystości – zawsze należy zamienić na mapę bitową.
  3. Fonty przekształcamy na postać wektorową (pot. krzywe).
  4. Kolory ustawione mają być w CMYK.
  5. Zalecany format Corel 2018. Wyższe wersje przyjmujemy jedynie z dowodem zakupu Corela… 🙂

UWAGA! Pliki na ploter CNC, tnący i termiczny, przyjmujemy jedynie w wersji wektorowej – eps, cdr (bez zawartych w nich map bitowych).

Informacje dodatkowe:

RGB czy CMYK?

Jeżeli posiadacie Państwo:

  • dobrze skalibrowany monitor,
  • świadomie poustawiane profile kolorów w CMS,
  • świadomość, że RGB nie pokrywa się w 100% z CMYK (dwa zbiory kolorów z dużą częścią wspólną 🙂

… to polecamy CMYK.

Rozdzielczość map bitowych

Przykłady zalecanej rozdzielczości:

  • druk 1440 dpi – etykieta z drobnym drukiem – plik: min 300 dpi (optymalnie 360 dpi)
  • druk 720 dpi – np. mały baner 1x2m – plik: 150 dpi (optymalnie 180 dpi)

Kolory, a kolory czyli profile

Różne kolory? Przyczyna jest prosta – CMS, czyli Color Management System. Jest to system, który czyta profil koloru urządzenia (np. monitora) i wyświetla obraz zgodnie z tym profilem. Proste przeglądarki typu Irfan czy przeglądarki internetowe nie mają wbudowanego CMS, więc wyświetlają kolory po prostu domyślnie. A PS, Lightroom czy Corel – korzystają z CMS.

Pytanie – po co w ogóle jest CMS? Czemu nie wyświetlać po prostu wszystkich kolorów domyślnie profilem systemowym? Ma to znaczenie, kiedy kalibrujemy i profilujemy monitor, następnie pobieramy profile urządzeń drukujących i przygotowujemy materiał do druku. CMS pozwala wówczas zobaczyć na ekranie mniej więcej takie zdjęcie, jakie wyjdzie po wydrukowaniu na wybranym urządzeniu. W przypadku druku w CMYK jasnych i nasyconych pastelowych kolorów – może być wielka różnica z tym, co zobaczylibyśmy domyślnie w RGB.

Bryła przestrzeni barwnej monitora (kolorowa) z nałożoną bryłą przestrzeni sRGB (szarą).
To porównanie uzmysławia, że tańsze monitory nie są w stanie
odwzorować sporej części odcieni dostępnych w podstawowej sRGB, nie wspominając już o CMYK…

Ostro – nie ostro

Co do wyostrzania – oceniając wyostrzanie lub porównując, zawsze należy patrzeć na obraz w skali 100%. Różne przeglądarki i programy mogą różnie skalować obraz, więc może powstać wrażenie, że mniejszy obraz jest bardziej ostry.